Volcano, Hot springs, Thirassia and the sunset
Door: Janneke
Blijf op de hoogte en volg Janneke
08 Juli 2010 | Griekenland, Oía
Hey iedereen,
Het is pas 3 dagen geleden sinds mijn laatste verslag, maar ik kon het niet laten om toch weer even een kort verhaaltje te tikken.
Vanmorgen vroeg zijn Marthe en Martine weer vertrokken naar Nederland. Gelukkig heb ik er alleen maar veel te goede herinneringen aan over kunnen houden, zodat mijn laatste 6 weekjes ook voorbij kunnen vliegen.
Zoals ik al had aangekondigd in mijn vorige bericht, ben ik inmiddels verhuisd. Het was echt een snel, snel verhuizing, want ik moest natuurlijk meteen door naar Kamari voor de spannende voetbalwedstrijd. Mijn nieuwe huisje is kleiner en krapper, maar het is nu wel wat dichter bij werk en bij Chantal. Prima dus en ik krijg ook mijn trainingen nog, de weg omhoog is namelijk goed steil.
Mijn huisgenote, Barbara, is een Griekse masseuse. Beetje stil type en haar Engels is niet beister goed. Beetje jammer. Maar ach, bij masseren heb je toch je mond niet nodig... gnagna.
Maar goed, meteen toen ik mijn spullen gudumpt had in mijn nieuwe huisje, heb ik mijn andere spullen ingepakt (logeerspullen en oranjegadgets) en ben ik naar de bus gehobbeld om richting Kamari te gaan.
In Kamari heb ik pas na een kwartier de rest kunnen vinden, wat betekent dat ik tussendoor bij 5 verschillende tenten het wilhelmus, de aftrap en al wat aanvallen heb moeten kijken. Prima, want toen ik de rest eenmaal gevonden had was het feest.
In de rust kwam ik ook mijn stage begeleidster en wat school-genoten tegen. Mijn stagebegeleister was trouwens de dag van tevoren bij me geweest en heeft me verteld dat de verhalen over mij niets dan positief waren. En dat deze stageplek wel echt een van de besten was die er op het eiland te vinden is. Heerlijk!
Met de rest van de schoolgenoten heb ik afgesproken om zondag weer samen de finale te gaan kijken in dezelfde tent, dus de Nederlandse community komt eindelijk echt samen. Vooral ook omdat we inmiddels al met een groep van ongeveer 12 man zijn voor de finale!
De volgende ochtend, na een paar uurtjes slaap, vertrokken we weer richting Oia, waar Martine, Marthe en ik een excursie gepland hadden naar de vulkaan. Het was echt heel interessant, we zijn met een prachtige boot (JA! Ik heb eindelijk een keer kunnen varen!) richting de vulkaan gevare, die we omhoog zijn geklommen. De gids was een Griekse vrouw, die alles heel enthousiast vertelde. De vulkaan is nog steeds actief, en als je dan in een kuiltje voelde, voelde je echt een enorme hitte. In de vulkaan is dan ook de temperatuur ongeveer 140 graden! Heel bijzonder dus.
Daarna zijn we met de boot verder gegaan naar de Hot Springs. Heerlijk even kunen zwemmen in bruin, warm water, waar allerlei vieze slierten in dreven. Een aantal mensen ging zich ook meteen insmeren met de klei van de bodem, maar dat was ons toch iets te overdreven.
Gelukkig konden we na deze ervaringen weer snel bijkomen op het eiland dat bij een vulkaanuitbarsting apart is geraakt; Thirassia. Ook heel leuk om even te zien, er is niks te doen behalve eten en souvenirs kopen, maar het was wel even lekker om te zitten en van het uitzicht op de vissersbootjes te genieten.
Die avond hebben we samen met Chantal de sunset gekeken en daarna zijn we naar Polski local gegaan om voetbal te kijken. We waren toch iets te nieuwsgierig wie onze tegenstander zou worden.
Jammer genoeg kwam ook daar een eind aan en moest ik afscheid nemen van mijn lieve vriendinnetjes.. Inmiddels zijn ze al bijna thuis en ik denk dat Chantal en ik ons vanavond weer eventjes alleen gaan voelen...
Mijn verhaaltje is toch iets langer geworden dan verwacht, dus ik laat het hier maar bij. Nieuwe verhalen zo snel mogelijk!!
Hele dikke kus!
p.s: Martine en Marthe, jullie zijn schatten! Dit was echt een van de leukste verassing die ik ooit heb gehad en ik zal het ook NOOIT vergeten! Ik ga jullie missen!!
Het is pas 3 dagen geleden sinds mijn laatste verslag, maar ik kon het niet laten om toch weer even een kort verhaaltje te tikken.
Vanmorgen vroeg zijn Marthe en Martine weer vertrokken naar Nederland. Gelukkig heb ik er alleen maar veel te goede herinneringen aan over kunnen houden, zodat mijn laatste 6 weekjes ook voorbij kunnen vliegen.
Zoals ik al had aangekondigd in mijn vorige bericht, ben ik inmiddels verhuisd. Het was echt een snel, snel verhuizing, want ik moest natuurlijk meteen door naar Kamari voor de spannende voetbalwedstrijd. Mijn nieuwe huisje is kleiner en krapper, maar het is nu wel wat dichter bij werk en bij Chantal. Prima dus en ik krijg ook mijn trainingen nog, de weg omhoog is namelijk goed steil.
Mijn huisgenote, Barbara, is een Griekse masseuse. Beetje stil type en haar Engels is niet beister goed. Beetje jammer. Maar ach, bij masseren heb je toch je mond niet nodig... gnagna.
Maar goed, meteen toen ik mijn spullen gudumpt had in mijn nieuwe huisje, heb ik mijn andere spullen ingepakt (logeerspullen en oranjegadgets) en ben ik naar de bus gehobbeld om richting Kamari te gaan.
In Kamari heb ik pas na een kwartier de rest kunnen vinden, wat betekent dat ik tussendoor bij 5 verschillende tenten het wilhelmus, de aftrap en al wat aanvallen heb moeten kijken. Prima, want toen ik de rest eenmaal gevonden had was het feest.
In de rust kwam ik ook mijn stage begeleidster en wat school-genoten tegen. Mijn stagebegeleister was trouwens de dag van tevoren bij me geweest en heeft me verteld dat de verhalen over mij niets dan positief waren. En dat deze stageplek wel echt een van de besten was die er op het eiland te vinden is. Heerlijk!
Met de rest van de schoolgenoten heb ik afgesproken om zondag weer samen de finale te gaan kijken in dezelfde tent, dus de Nederlandse community komt eindelijk echt samen. Vooral ook omdat we inmiddels al met een groep van ongeveer 12 man zijn voor de finale!
De volgende ochtend, na een paar uurtjes slaap, vertrokken we weer richting Oia, waar Martine, Marthe en ik een excursie gepland hadden naar de vulkaan. Het was echt heel interessant, we zijn met een prachtige boot (JA! Ik heb eindelijk een keer kunnen varen!) richting de vulkaan gevare, die we omhoog zijn geklommen. De gids was een Griekse vrouw, die alles heel enthousiast vertelde. De vulkaan is nog steeds actief, en als je dan in een kuiltje voelde, voelde je echt een enorme hitte. In de vulkaan is dan ook de temperatuur ongeveer 140 graden! Heel bijzonder dus.
Daarna zijn we met de boot verder gegaan naar de Hot Springs. Heerlijk even kunen zwemmen in bruin, warm water, waar allerlei vieze slierten in dreven. Een aantal mensen ging zich ook meteen insmeren met de klei van de bodem, maar dat was ons toch iets te overdreven.
Gelukkig konden we na deze ervaringen weer snel bijkomen op het eiland dat bij een vulkaanuitbarsting apart is geraakt; Thirassia. Ook heel leuk om even te zien, er is niks te doen behalve eten en souvenirs kopen, maar het was wel even lekker om te zitten en van het uitzicht op de vissersbootjes te genieten.
Die avond hebben we samen met Chantal de sunset gekeken en daarna zijn we naar Polski local gegaan om voetbal te kijken. We waren toch iets te nieuwsgierig wie onze tegenstander zou worden.
Jammer genoeg kwam ook daar een eind aan en moest ik afscheid nemen van mijn lieve vriendinnetjes.. Inmiddels zijn ze al bijna thuis en ik denk dat Chantal en ik ons vanavond weer eventjes alleen gaan voelen...
Mijn verhaaltje is toch iets langer geworden dan verwacht, dus ik laat het hier maar bij. Nieuwe verhalen zo snel mogelijk!!
Hele dikke kus!
p.s: Martine en Marthe, jullie zijn schatten! Dit was echt een van de leukste verassing die ik ooit heb gehad en ik zal het ook NOOIT vergeten! Ik ga jullie missen!!
-
08 Juli 2010 - 20:44
Jacqueline:
Nice jannie!
xxxx -
09 Juli 2010 - 18:53
Janneke Maas:
Mensen, reageer nou eens! Ik wil ook weten hoe het allemaal met jullie gaat!!!
En mams, bedankt weer voor de extra foto's!! Top! -
09 Juli 2010 - 22:53
Ingrid:
Hoi Jans... ben nu es effe op mijn gemakkie jou verhalen allemaal aan het lezen... Leuk ! Las bij Chantie dat je een beetje ziek was geweest, hoop dat je je nu alweer wat beter voelt. En wat een ontzettend leuke verrassing van die 2 vriendinnen van je. Kan me voorstellen hoe je hebt gekeken.... met de wasknijpers in je neus zeker... haha..
Had chanti net op skype en zag dat ze een jasje aan had, nou dat is hier niet nodig, het is echt puffen hier.. vreselijk benauwd weer, maar er hangt een onweer in de lucht, laten we hopen dat dat een bietje verkoeling geeft.
Let goed op elkaar en hele dikke knuffels XXX mamsie van Chanti... -
10 Juli 2010 - 15:19
Karin:
Ha meisje,
Kan op alle foto's zien dat je aan het genieten bent. Ga zo door!
Hier is het ook top, lekker warm en spannend oranje sfeertje.
xxjes -
11 Juli 2010 - 13:52
Anouk:
Nouu ik kan nix anders zeggen dan helemaal TOP om alle leuke dingen van je te lezen! Héél veel plezier nog de laatste weken ;)!
GroetjesX Anouk
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
